-
1 utrafić samą porę
= utrafić w porę -
2 utrafić w porę
= utrafić samą porę подоспе́ть ( как раз) во́время -
3 utrafić
utrafi|ć\utrafićony сов. попасть;● \utrafić w (samą) porę подоспеть (как раз) вовремя;
\utrafić komuś w gust (w smak) угодить на чеи-л. вкус+* * *utrafiony сов.попа́сть- utrafić samą porę
- utrafić komuś w gust
- utrafić komuś w smakSyn:
См. также в других словарях:
utrafić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, utrafićfię, utrafićfi, utrafićfiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strzelając, rzucając czymś, trafić w jakieś miejsce, wykonać celny rzut, strzał, dosięgnąć celu : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utrafić — dk VIa, utrafićfię, utrafićfisz, utraf, utrafićfił, utrafićfiony 1. «dosięgnąć celu, nie chybić (strzelając, rzucając czymś); trafić» dziś zwykle we fraz. Utrafić w czyjąś czułą strunę «poruszyć sprawy, na które ktoś jest wrażliwy» ◊ Utrafić… … Słownik języka polskiego
